Thursday, November 25, 2010

Chickadees


Carmen quoddam populare incipit hoc versu:

"Over the river and through the woods to Grandmother's house we go."

Ego quae iam talis avia sum, ad cuius casam filii nepotesque iam veniunt, cibum omnibus animalibus paro: quod officium hodie – festo gratiarum agendarum – proprium est omnibus nobis aviis. Aviculis quoque dapes hodie paro praebeoque. In ferculis tubulisque suspensis de ramis arborum semina, cenam sub divo, offero: passerculi cyanocittaeque variae, intempestivis nivibus oppressae, non facile ipsae inveniunt, mundus enim nive et glacie velatus "panem cotidianum" eis obscurat. Feles Lucida et Stu, epulis suis repletae, plumigeros convivas tuentur per fenestram.

Monday, November 1, 2010

Translatio suavis

Cras scrutans varias symbolas repperi translationem quandem elegantem, qua de doctissimo Georg Ellinger operibusque magistralibus nonnulla intelligi possunt. Manfredus Fleischer, in tractatu anno 1989 conscripto, "Georg Ellinger," inquit, "raised the Atlantis of the works [of Neo-Latin poets] above sea level."

Friday, October 29, 2010

Φιλόμουσαι

Non sine nausea iterum atque iterum tractatulos lego sermones audio orationes ausculto de odio vel invidia cultus civilis nostri in artes liberales. Non odium hoc est, amici, sed ignorantia: videntur odisse quas intelligere non possunt….. vel in quas incumbendi occasio numquam data erat. Omnes qui nescioquo negotio cotidie funguntur, cum Musis et versati sunt et hoc tempore versantur. Nam, secundum Melanchthonem nostrum (commentarios facientem in Theognide poeta), Musae instigant cerebrum ipsum ut se moveat ultra impetus bestiales ad concepta abstracta; Philippus eas nominat "vim divinam quae ingenia moveat et exsuscitat ad sapientiam, ad scribendum et canendum"; alias "Musae scientia et optimus affectus animi ad illam imbibendam…."

Mercator, materfamilias, medicus, poeta, physicus….nos Μουσομανεῖς, Μουσοεργοί, ἐν χόροις Πιερίδων καθημερινὸν ἔργον Μουσοπολοῦντες.

Sunday, October 24, 2010

Carmen iucundum graecum Camerarii

Mihi quidem valde perplacent metaphorae vel translationes sapidae – παιδαριῶδές τι, εὖ οἶδα – quarum hanc hodie repperi prima in pagina librorum VI anno MDXXXIIIo editorum Sylvarum Eobani Hessi. Nonne aenigmatibus ludit Camerarius?

ὕλην τὴνδ' ἐλθὼν εἰς ἄξυλον ἔργου ἀθρήσεις

οὐχ ὅθε βῆς ἄρξων ἀλλ' ὅθι ληξόμενος.

Καὶ γὰρ γ' εἰ πάρα μυρι' ἔασι καλ' ἀλλά γε τέρψιν

ἕξει ὁμῶς πρότερον πᾶν πελεκισσάμενον.

Μᾶλλον δ' οὐδὲ πόνου κόρος οὐδέ σοι ἔσσετ' ἐρωή

Πρὶν τάδ' ἀναγνώσει δενδρεὰ πάντα πέσῃ.

Dum omnes hae arbores "non lignosae" ceciderint, abire non cupies. Quam iucunde concepta haec silva! Lector mihi videtur tamquam lignicaeda vel saltuarius; quis autem est Eobanus poeta? Semideus quidam silvanus?


 

    

Friday, October 22, 2010

Usurpanda etiamsi frigida

Usus Latinitatis tam multiplex est! Nuper tenera virgulta bucolicorum carminum Eobani Hessi (etiam ipsius teneri) tondens, hos versus in elegia secunda repperi:


 

(Philetas Musas alloquitur)

Vos ego per silvas, valles, iuga, culmina, montes,

Lustra, rubos, vepres, fluvios, vada, saxa, latebras,

Rura, casas, villas, agros, nemora, antra, cavernas,

Stagna, lacus, rupes, scopulos, mare, tesqua, salebras,

Vos ego perpluvias, ventos nimbosque repentes,

Frigora dura, nives, glaciem, gelicidia, brumas,

Hirsutasque hiemes laedentesque arva pruinas,

Vos ego per tenebras sequerer noctesque profundas.


 

Versus satis frigidi fortasse, sed non latent hic vocabula utilissima et nobis et discipulis? O thesaure lexicalis, o materia aurea! quam mihi placent talia in modis metricis praebita! Bene hodie epulata sum, nisi cuppediis, saltem pulte prisca romana!

Thursday, October 21, 2010

Et apud universitatem Calliope

In schola mea tyronibus designata (Classical Studies 117 The Ancient Legacy] heroica carmina hoc trimestri legimus, Argonautica Valerii Flacci scrutantes cum Thebaide Statii Iliade Homeri Aeneide Vergilii Pharsaliis Lucani. Quotannis quia opera muto – profecto maxime mihi displicet et (credo) nocet usus eorundem operum in annos – curriculum nunc satis periculosum videtur: numquam antea lego cum alumnis talia totque opera Ἄρεως μεστά in eadem schola, numquam antea cum pueris (natis annos duodeviginti). Sed quamquam inter alumnos non omnes omnia legunt, non omnes semper parati in oecum veniunt, nihilominus ferunt libros secum, alta voce legunt loca selecta, suo Marte versus difficiles explicare periclitantur….etiam sunt qui Ἄρη πνέοντες dissentiantur auctori antiquo cuidam aliquid asseveranti contra opiniones praeiudicatas et tam bene amatas a cultu civili nostro. Macte virtute, carissimi! Et hodie apud universitatem nostram corde cogitatis.

Monday, October 18, 2010

Risus argenteus

Discipuli tertii anni, qui hoc trimestri litteras latinas scriptorum republicanorum mecum legunt, exercitia varia scribunt de tropis in lectionibus repertis. Procul dubio nec ignorare imagines in poetis nostris licet nec negare quam momenti sint…..sed aliquando difficile est discutere subtiliora cum tironibus. Praeterita hebdomade pensum in metaphoris explicandis dedi: explicate, inquam, imagines in translationibus his: cerebrum lapideum, sanguis glacialis, risus argenteus. Satis recta responsa, quamquam "risus argenteus" certe eis aenigmati erat. "Risus argenteus," scripsit puella, "est is qui habet dentes pulchros." Alia puella, cuius risus re vera pulchre sonat: "Risus argenteus est ei cuius risus amoene sonat." Simpliciter respondit iuvenis, "Risus gratus est." Quibus lectis non recte despondeo – nam alumni mei boni sunt, amabiles atque acuti quamquam iuvenes – pensum autem illud dat satis quod pensitem.

Saturday, October 16, 2010

Πλοῦτος redux

Aristophanes, comoedus graecus et (mea quidem sententia) interpres conditionum vitae humanae etiam ad nostram aetatem et nos ipsos pertinens, fabellam lautam cui nomen Πλοῦτος Athenis 388 acn edidit. In qua comoedia mihi maxime arridet sermo quidam inter heroa nostrum Chremylum et Paupertatem, deam vel angelum quendam Penuriae. Chremylo, qui illum caecum deum divitiarum Plutum capiens domumque adducens credit, si sanum atque usu oculorum denuo instructum Plutum reddiderit, mox omnibus hominibus probis honestisque divitias deum esse daturum, adversatur Penuria. Negat Chremylum tam rapide festinare ad consilia effectum debere: nam quis vero meliores homines efficiat? Utrum Plutus? An Penuria ipsa? Nam – ut explicat Penuria – divitiae nobis donant nec commoda nec beneficia sed pestem perniciemque, καὶ τὴν γνώμην καὶ τὴν ἰδέαν. Παρὰ τῷ [Πλούτῳ] μὲν γὰρ ποδαγρῶς καὶ γαστρώδεις καὶ παχύκνημοι καὶ πίονές εἰσιν ἀσελγῶς, παρ' ἐμοὶ δ' ἰσχνοὶ καὶ σφηκώδεις κτλ. Homines meliora consulunt rei publicae dum pauperes, pessima divites: ὁπόταν μὲν ὦσι πένητες, περὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν πόλιν εἰσὶ δίκαιοι, πλουτήσαντες δ' ἀπὸ τῶν κοινῶν παραχρῆμ' ἄδικοι γεγένηνται, ἐπιβουλεύουσί τε τῷ πλήθει καὶ τῷ δήμῳ πολεμοῦσιν. Potius quam redarguens Penuriam falsa dixisse, Chremylus eam ab scena fustibus trudit – quod saepe in fabellis suis facit Aristophanes terminum ponens ad argumentum non bene probatum.

Ego dubito, metuo ne fallar, in aporiis haereo. Estne Penuria semper reicienda? Nonne debemus distinguere Penuriam vel Paupertatem ab Inopia et Egestate? Nonne est aliquid virtutis in tenuiter vivendo?

Oratores publici numquam de his disputant.


 


 


 

Wednesday, October 13, 2010

Corporate model

A

Qui litteras humaniores amant colunt docent, quidquid de fontibus copiarum suarum deminui non debent permittere.

Vita academica, his in diebus, videtur tamquam coercita compressa circumscripta in formam negotii vel societatis, qua duces plus minusve graves auctoritate dignitateque futurum rosaceum prospicientes gubernant universitatem pro populo quodam, addentes utilia subtrahentes superflua aestimantes quid sit desiderandum vel abhorrendum ut melius ministrent ad utilitatem……quorum?

Est mihi mysterium. Tam multi qui videntur intelligere quid quaerant, tam pauci qui sibi assentiuntur in finibus academicis! Et quam saepe consilia mutant ut melius serviant his finibus dubiis et non bene prospectis. Addunt programmata nova et insufficienter cognita tam temere quam delent facultates bene probatas. Non nisi novae res momenti sunt: mutationes sunt alpha et omega.

Semper nos paucos , semper nos solos sentimus. Ego saltem: Sola, et fessa. Sed non fracta. Plus postea.

Tuesday, October 12, 2010

Liber scholaris delectabilis


 

Tandem habeo exemplar libri scholaris a Christopho Rico conscripti nomine Polis: Parler le grec ancien comme une langue vivante, de quo Marcellus amicus ad me recenter magna cum expectatione referebat -- quem necesse erat mandare ab Amazon.fr, quia procul dubio nostrorum Americanorum librariorum talia non maxime intersunt – sed ἄξιόν ἐστι τὸ ὑπομένειν. Quam iucundus est! Doctissimus Rico hic collegit multa utilissima et nobis et discipulis nostris. Precor ut mox plures tales componat. Erit, nisi maxime fallor, liber scholaris quo utemur proximo anno in scholis tyronum.

Sunday, October 10, 2010

Inertia

Quamquam plus quam antea mihi videor negotiosa, non sine cunctatione plurima ad Samsonem illum Blogistam appropinquor. Et qua de causa? Procul dubio per inertiam ipsam vel consilii diffidentiam cunctor, nam satis multa sunt narranda et eodem tempore nihil, quod est signum animi ignavissimi, nonne? Quid de itinere Graeco cum discipulis – quod satis salubre omnibus evenit? Quid de cursu Linguae Latinae tertii anni, nuper creato, sine usu linguae anglicae? Fortasse mentionem facerem de libro nunc in prelo, de indagationibus tam belle promittentibus segetem felicem, de schola graeca qua tam belle et discipuli et ego graece loquimur?

Immo, melius mihi videtur initium huius anni scholaris facere agenti gratias vobis lectoribus: inertiam iam passa, fortasse plura mox fingam. Precemur.

Sunday, September 5, 2010

Reddite eas!

Hoc mense Sept. docens scholam Athenis, ab amicis atheniensibus donata sum inscriptione huius situs, quem precor ut vos omnes inspiciatis:

http://www.bringthemback.org/

Causas eorum qui negent hanc postulationem iustam nec intelligo nec accipio.

Tuesday, August 10, 2010

Timor errandi, timor moriendi


Mihi anglice scribenti licet paginas innumeras complere: sic testes fiant discipuli liberi soror amici omnesque quibuslibet epistolas mittam. Difficile est anglice non scribere. . .paginam post paginam post paginam usque ad infinitum.

Quod numquam convenit mihi latine scribenti: tunc ita fit ut , stylo digitis retento sicut fragmento ligneo in manibus naufragi, ante scidulam vacuam sedeam, scruter, mediter, surgens crustulum inventum eo, omnem spem operis mox perficiendi abiciam.

Et quam ob rem? Sine dubio non fit ex incapacitate: satis volubile garrio latine, nugor blatero alucinor hariolor latine…. Cum amicis confabulans, satis saepe et anglice et latine modo barbarico loquor, quod me non vexat. Qua re ergo tempore ipso cum scribere coeperim, mens stupet, vis imaginandi torpet?

Oritur, procul dubio, tanta impotentia ex timore ne alii me tardam et retusam animi esse iudicent: timor satis puerilis sed non sine causa. Estne remedium? Fortasse non nisi nutriam cutem multo duriorem….nam non possum negare: latinizare et volo et debeo. Ut guru quidam explicat, eloquentiam describens, "Primus ad Eloquentiam gradus studium est Elocutionis. . .priusque loqui est, quam copiose et sapienter loqui;…[Elocutio] difficillima, ab ipsis exorta latinae linguae rudimentis, humaniorum subinde literarum opera excolitur, lectione alitur, perficitur usu; cumque ceterae oratoris partes plurimum naturae debeant, hanc nullus nisi arte assequi potest."

Ego, quae omnino careo ingenio, nihilominus possum arte i.e. studio grammaticae lectione auctorum usu sermonis assequi elocutionem: sed non SINE his methodis…..ergo o lector mi, estote praemonitus: ego cerrita stupida stultissima sum. Damnentur soloecismi, man the torpedoes, full speed ahead.

Friday, July 30, 2010

CONVENTICULUM LEXINTONIENSE

Procul dubio mensis iulius quotannis eluminatur nobis americanis illo latine loquentium conventu, cuius guru Terentius Tunberg mea quidem sententia inter homines hodiernos in mundo latinitatis caelestibus primus et liberalitate et humanitate. Sunt alia certo conventicula ad Musam dicacem nostram colendam, quorum participes se latinitati favere studere servire satis strepitose affirmant. Curatius inspice autem hos greges et, nisi fallor, satis commoda eis peculiaria invenietis. Quid de sectis, quid de agendis privatis dicam? Nos deterrent, nos excludunt plus quam alliciunt. Nunc scrutare conventiculum tunbergiense, quod spectat ad nihil nisi ad nutrimentum latinitatis inter nos cives plebeios communes pervulgares….profecto fines liberales, profecto scopus mirabilissimus. Conventiculum lexintoniense mihi quidem videtur exemplum optimum illius quod potest accidere si ex animo gaudemus paedia philologiaque nostra cotidie utentes.

Friday, July 16, 2010

De paedia lutherana

Saepe ante oculos habeo his in diebus opera illorum hyper-magistrorum qui ipsi saeculo decimo sexto incipiente fuerunt Academia, inter quos principia institutionesque Reformationis efficiebantur, in quibus tamquam seminario germina universitatis studiorum "humanisticae" radices egerunt.

Sine his scriptoribus – Melanchthone, Burenio, Chytraeo, Camerario, Sturmio, Crusio, tam multis! – Lutheranismus etiam concipi non potest. Qua de causa hic velim vos certiores facere de conventu academico (atque – ut mihi videtur -- lutherano) "Lutheranism and the Classics," in civitate Indiana, Castris Wayne, Kal. Octobribus huius anni. Doctores Ioannes Bruss, D.A. Meyer, Ioannes Nordling, et Carolus Springer (ac lumina aliquot obscuriora, inter quae ego) de rebus lutheranis classicis lutherano-classicis classico-lutheranis disserent.

De thesi meo, interrogas? Ut saepissime de illo ἰφθίμῳ ἀγαυῷ θαυμασίῳ ἀνδρί Ioanne Posselio, qui linguae graecae tam ardenter studebat ut verteret documenta lutherana non modo graece, sed etiam heroice. Ecce incepta Symboli Apostolici a Posselio μεταμορφωσθέντα :

Παμμεδέοντι θεῷ γενετῆρι ἐόντι πέποιθα,

ὃς κτίσε τὴν γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν εὐρὺν ὕπερθεν.

(Si ignoveritis Symbolum, sic incipit: "Credo in Deum patrem omnipotentem Creatorem caeli et terrae".]
 

Nonne bellum? Nonne pulchrum? Posseli, te adamo.

Monday, July 5, 2010

Sermones vernaculi: vox populi vox egoismi

Quod his in diebus triumphat lingua anglica negari non potest. Aliquot diebus ante, virum [anglicum] audivi describentem linguam "globish", quae sine dubio anglica est … quamquam tam curta truncata circumcisa ut vix credam eam esse linguam adultorum vel etiam adulescentium: lingua globish est idonea infantibus anglice loqui discentibus. Quomodo censeam hanc patois dignam hominibus legatis clericis mercatoribus esse?

Nescio qua re nos lingua latina, quae plane idonea sit tali usui, peregre non utamur communicandi colloquendique causa. Qua re tam pretiosi tam necessarii ducuntur sermones vernaculi? Sine dubio coeperat noster amor vesanus vernaculorum usurpandorum annis sexti decimi saeculi: cum civitates "nationales" crescerent, repugnabant auctoritatem eorum extra fines, ut ecclesiae romanae, imperatoris etc. Lingua cuiusque gentis ascendit; Latina, nec "aliena" nec "propria," neglegitur; ratio eius usurpandae amittitur. Loquimur legimus scribimus utentes sermone vernaculo quia adiungi uni nationi – nostrae – cupimus. Nonne autem est usus vernaculi nostri unius, egoismus ipse? Nonne est hoc genus Jingo-ismi? Nec cupimus nec callemus cum aliis colloqui. Si forte discere linguae aliorum constituimus, sic agere lucri causa volumus videri. Nonne nos huius pudeat?

Ego saltem, vesana iam pridem existimata (immo etiam "crackpot"), colloqui scribere meditari discere docere ludere agere latine quam saepissime nos exigo.

Mundus mensuram pretii rerum aestimandi quodam tempore futuro mutabit….sic semper agit mundus.

Haud dubio quin olim voluntas ipsa sermocinandi cum aliis suffectura sit nos denuo incitare in studia latina.

Tuesday, June 29, 2010

Nonne et Hegius κεχαρισμένος?

Pro his versibus Alexandri Hegii iucundis gratias illi σοφῷ Paulo Pendzig ago, eos citanti in tractatulo "Die Anfänge der griechischen Studien in den gelehrte Schulen Westdeutschlands" [Neue Jahrbücher für das klassische Altertum, Geschichte und deutsche Literatur und für Paedagogik 46: 1920 pp 171-2):

    Quisquis Grammaticam vis discere, discito Graece.

    Ut recte scribas, non prave, discito Graece.

    Si Graece nescis, corrumpis nomina rerum.

    Si Graece nescis, male scribis nomina rerum.

    Si Graece nescis, male profers nomina rerum.

    Lingua Pelasga vetat viciosos scribere versus.

    Lectio quem Plinii delectat, discito Graece.

    Hieronymum teneas vigilans tu discito Graece.

    Ne versus scribas viciosos discito Graece.

    Argumentari quisquis vis, discito Graece.

    Quisquis Rhetoricen vis discere, discito Graece.

    Scire Mathematicam quisquis vis, discito Graece.

    Artibus es medicis qui aptus, discito Graece,

    Morbis nam cunctis sunt indita nomina Graeca.

    Argolicum nomen cunctis liquet esse figuris.

    Artes ingenuae Graio sermone loquuntur,

    Non alio; quibus haud nomen dat lingua latina,

    Ad summam doctis sed debent singula Graecis.

Quibus licet addam, "Quisquis Graece non discit, docens scribensque Latine ἀποσαλεύει καὶ ἐπ' ἀγκύρας."

Monday, June 28, 2010

Rodolfus Agricola ΠΡΟΜΑΧΟΣ


 

In epistola ad Alexandrum Hegium, Agricola, lumen illud magnum renascentiae humanisticae theodiscae haec scripsit: "In Graecis, in quibus quantumvis parum effecerim, possumus tamen affirmare, neque operae me neque impensae poenitere." Loquebatur Agricola studiis de suis linguisticis. Non longo antea discere linguam hebraicam coeperat, quae molestiae tantum negotium ei exhibebat "ut mihi videar cum Antaeo luctari, et multo plus laboris in his quam in Graecis exhaurire nisi forte tamen aequiore animo praeteritorum meminimus laborum, quam praesentes subimus. Verum utcumque sit, decretum est persistere."

Quam reverenter haec lego. Sine munere academico, instigato non nisi amore linguarum classicarum (in quibus Hebraica includitur), Agricolae tamquam privilegio erat occasio linguis studendi. Non pensum dolorosum, non opus laboriosum sed …. nescio quomodo appellemus hanc cupiditatem, hanc appetentiam discendi.

Quotus quisque nostrum est qui tam gestiat? Hodie nos classici de floccis conquerimur, vagimur si concives nostri studia humanistica non satis ament, non satis pecuniae dare velint facultatibus artium. Non exstat inter nos vir talis atque Agricola, cuius desiderium ipsum vitam efficiat auream.

Cantilenam iucundissimam a Andrea Mikroutsiko compositam recenter audivi : τί θα ήμουν αν θα σ'έχανα...θα 'μουν ένα κουτσουράκι, τόσο δα μικρούτικο. ....quae huc pertinent. Rodolfe mi, tu tamquam defensor studiorum nostrorum videris; es lux sine qua animum despondeo. Tamquam ignis e specula sublatus, viam ostendis. Sine te trunculus, fragmentulum.

Saturday, May 29, 2010

De scholis sanscriticis

Eis quorum re fert sermonem utrumque et discere et docere non sine paediae litteris classicae, beneficio erit oculos in tractatulum Edwinii Gerow [JAOS 122.4 (2002)pp 661-693] conicere. Doctissimus Gerow, professor emeritus apud collegium Reed, methodum linguae docendae sanscritae ab antiquitate traditam hic explicat, methodum quam nos et translaticiam et sine dubio "activam" nominare debemus. Nam Indi multa per saecula linguam "litterariam" sanctamque suam -- illam etiam देववाणीम्, sermonem deorum – viva voce usurpant, verba haec pulchra profunda antiquissima proferentes eloquentes cantitantes. Hoc in tractatulo, cuius titulus est "Primary Education in Sanskrit: Methods and Goals," Prof. Gerow rationem disciplinae quandem linguisticae describit quam nos eodem tempore esse et primiaevalem et hodiernam agnoscemus. Exempli gratia, pueri paene infantes sermonem sanscritum discere incipiunt memoriae suae 13,000 vocabula sancritica lexiconi अमरकोशस्य committentes, dum cotidie repetunt oratiunculas inter se colloquentes in modo grato illis magistris qui Colloquiorum Latinorum usum in scholis suadent. [p. 665].

Sunday, May 9, 2010

De vico Exarchia

Platea Syntagma in urbe media Athenaeorum satis placata nunc videtur. Nihil de tumultibus publicis post diem Mercurii praeteritae hebdomadis a mediis radiophonicis aut televisicis nuntiatum. Etiam nihil de amicis Athenaeis habeo auditum. Imagines in interreti non nisi Syntagma plateam ostendunt: quid de ceteris partibus Athenarum?

Vicus urbis qui mihi maxime placet Exarchia nominatur. Strepitosus vividus ambulantibus refertus qualibet hora diei noctisque est, nam incolae student apud universitatem Polytechnic, graffiti pingunt, mundum scrutantur, philosophantur. Hic commotiones finis anni 2008 exortae, hic illae notae anni 1973 in quibus iuvenes Ελεύθεροι Πολιορκημένοι necati erant.

Sine dubio in Platea Exarchia aliquid accidit praeterito die Mercurii…quid hoc fuerit nescio.

Sunday, April 25, 2010

Sallustii Crispi de venalitate


 

Die praeterito Veneris acroasem de Catilinae conspiratione in schola litterarum romanarum habui, auctor cuius Sallustius Crispus est ille qui etiam Jugurthinum bellum conscripsit. Decimo e capitulo locum hunc discipulis elegi, "Nam avaritia fidem, probitatem, ceterasque artes bonas subvertit, pro his superbiam, crudelitatem, deos negligere, omnia venalia habere edocuit." Cuius loci textus anglicus dat, "For avarice subverted honesty, integrity, and other honorable principles, and, in their stead, inculcated pride, inhumanity, contempt of religion, and general venality." Quod verbum "venality" non bene intellegantes petiverunt a me discipuli quid significaret; qua de causa initium explicandi feci….atque paene eodem tempore desivi. Nam quomodo liceret mihi eis explicare conceptum tam familiare? Terruit, non possum negare, atqui me puduit plura dicere. Nam paene cotidie juvenes interrogant, "What can I do with a Classics degree?"….et ego responsa venalitate tincta notata maculata dans eis demonstro quomodo linguis classicis imbuti acervos divitiarum accumulare possint.

Tuesday, April 20, 2010

Conventiculum Oregoniensis

Vehementer gavisi sumus – ego atque discipuli cari – participes praeterito die Saturni in quinto conventiculo de studiis classicis apud Universitatem Willamette habito. Plurimas gratias agimus optimis professoribus illis Ortvinio Knorr atque Roberto Chenault, qui nos tam liberaliter nos acceperunt. Prospere feliciterque evenit conventiculum alumnis meis, nam non nisi talibus coetibus conventibus contionibus agent radices studia classica in animis iuvenum latino graecoque sermonibus studentium.

Sunday, April 11, 2010

De Vestibulo Comenii

Paene cotidie emissiones electronicas ausculto latinas quas gratis praebet auditoribus ille industriosissimus et bene in interreti notus iuvenis Britannus cuius nomen Evan der Millner vel Molendarius. Has emissiones vel pod-casts invenietis ad I-Pod vestrum aptatas apud I-Tunes sub titulo "Latinum." Ab variis fontibus deducit locos suos Evan noster, amabilis fautor rerum classicarum et, ut videtur, humanisticarum, nam apud situm eius nuper inveni PDF antigraphum illius libri scholaris nomine "Vestibulum Ianuae Latinitatis" a Johanne Amos Comenio conscripti. Libellus quam pulcher est! Exemplar Molendarii Latinas sententias praebet iuxta sententias hungarice versas, quae Latinae procul dubio erunt utilissimae discipulis linguae archaeograecae, quo sermone hic vertam in usu alumnorum carissimorum.

Introitus    ἡ εἴσοδος

  1. Venite pueri.            Ἔλθετε, παῖδες,
  2. Discite latinam linguam,        μάθετε γλῶτταν Ἀττικήν
  3. Pulchram et elegantem.        καλὴν καὶ κομψήν.
  4. Comprehendite,            Συλλάβετε,
  5. pro vestro captu,            ὥς γε κατὰ ὑμᾶς,
  6. varias res,                ποικίλα πράγματα,
  7. sapientiae semina.            τὰ τῆς ἐπιστήμης σπέρματα.
  8. Deus vos iuvabit,            Θεὸς συνεργήσει,
  9. praeceptores amabunt,        οἱ διδάσκαλοι φιλήσουσιν,
  10. alii laudabunt,            οἱ ἄλλοι ἐπαινήσουσιν,
  11. ipsi gaudebitis.            ὑμεῖς αὐτοὶ χαιρήσετε.
  12. Si principium difficile,        Εἰ χαλεπὴ ἡ ἀρχ    ή,
  13. medium erit facile,            τὸ μέσον ἔσται ῥᾲδιον ποιῆσαι,
  14. finis iucundus.            τὸ τέλος ἡδύ.


 

Sunday, March 28, 2010

Lexica utilia

Hoc anno Athenis aliud lexicon latino-graecum emi, quod bis antea iam feci. Qua re tam saepe, interrogas? Quia non possum nimia adiumenta habere in legendo scribendo docendo discendo et graece et latine. Primum lexicon repperi anno bis millesimo quarto apud librariam Neam Hestiam in via Solonis; adhuc non oblita sum quanta commotione animi primo inspexerim illud Λεξικὸν λατινοελληνικόν ὑπὸ Εὐστρατίου Δ. Τσακαλώτου in editione tertio anni millesimi noningentesimi vicesimi primi; cuius praefatio, anno millesimo octingentesimo undenonagesimo confecta, vestitur in illa dialecto Graeca obsoleta καθαρευούσᾳ appellata. Post annis quattuor aliud nancta sum, apud mega-librariam Ἑλευθερουδάκου, Λεξικον λατινοελληνικον συνταχὲν ὑπὸ Στεφάνου Α. Κουμανούδου anno 1854; praefatio hic lingua graeca antiqua utitur. Recentissime emptum lexicon est hoc Κουμανούδου, sed in nova editione a Georgio Tourlio atque Antonio Sakellario editum anno 2009.

Saturday, March 27, 2010

Στρατιωτικὴ παρέλασις

Hac nocte Athenis redii, fessa fatigata lassitudine confecta, horarum enim quattuor et viginta erat iter: a xenodocheio ad aeroportum Athenarum, tum ad portum Amstelaedami, deinde Seattlum, denique Bellinhamiam, ubi filius me autoraeda domum deduxit. Brevissimum patet spatium inter sessiones academicas hiemalem et vernalem hic apud Universitatem Wasintoniae Occidentalis, sed peregrinatio differri non poterat, quod mihi oportebat negotia perficere in programmate Study Abroad Athenis, itinerarium confirmare, aedificia studentilia Athens Centre inspicere, situs archaeologicos ecclesias bizantinas aedificia neoclassica iterum visere. Haec erat prima mihi occasio urbis pergratissimae Athenaeorum spectandae mense Martio. Pratum Agorae Antiquae virebat, herbaceum atque perviride non sine floribus malvarum matricariarum (quas nos graece nominamus χαμαιμηλον), in rimis saxorum in rupibus Acropoleos florescebant plantae variae quas non videmus aetate vel autumno. Et ecce, die vicesimo quinto Martii (tum celebrantur feriae nationis Graecae) in via Panepistimiou pompam militarem spectavi gratissimo animo.

Tuesday, March 16, 2010

Ya wanna g’t sump’n t’eat?

Satis facile verba hanc locutionem ad latine exprimendam invenimus: Velisne cibum capere? Cupisne cibum sumere? Quod et graece facile enuntiandum esse debet…..quidni σῖτον λαβεῖν, sic ut ἆρα βούλῃ σῖτον λαβεῖν; Non mihi belle sonat, etiam si in vicem huius reponimus vocabulum προσφέρειν: βούλῃ σῖτον προσενέγκασθαι; Quid censes? Fortasse plures in hoc loco delitescunt ἀπορίαι....et oblectamenta! Nam nihil tam iucundum mihi videtur quam lexicon culinarium graecum. Ecce copia: non "cibus" tantum, sed σῖτος, σίτια, ὄψον, τροφή, ἐδέσματα, βρῶμα, τὰ βρωτά, χόρτος. Visne coquere discere? Elige vel τέχνην μαγειρικήν vel ὀψοποιητικήν vel σιτοποιητικήν. Si carnivora es, illam selige, μάγειρος ἢ μαγείραινα enim in carnario vel κρεωθήκῃ res coquinarias invenies. Licet σιτοποιός panes pares, οψοποιός fercula praebeas, μάγειρος corpora animalium seces….quod certo mihi non placet, quae χορτοφάγος sum. Praefero in ὀψοπωλίᾳ versari, ὀψοδαίδαλος fieri…..optime fiet si quoddam τραγηματοπώλιον inveniens ibi cafeam totum diem sorbillans λόγους ὀψοποιήσω.

Monday, March 15, 2010

Ab Epicteto bene enuntiata

Θάνατος, καὶ φυγὴ, καὶ πάντα τὰ ἄλλα τὰ δεινὰ φαινόμενα, πρὸ ὀφαλμῶν ἔστω σοι καθ ' ἡμέραν. Μάλιστα δὲ πάντων ὁ θάνατος. Καὶ οὐδὲν οὐδέποτε ταπεινὸν ἐνθυμήσῃ, οὔτε ἄγαν ἐπιθυμήσεις τινος. Quae hac nocte in animum mihi emendanti opera discipulorum atque reperienti aliquot plagia, venerunt.

Saturday, March 13, 2010

“Quid est enim temeritate turpius”

Aliud denuo trimestre exspectans, e vero auctorum romanorum thesauro lectiones discipulis depromptura sum. Ciceronis enim de natura deorum libros legent, Horatii Flacci carmina, Plauti aliquot fabellas, Senecae epistulas selectas. Etiam opera graeca in ratione duco, nam usibus scholae destinantur illi Βίοι οἱ παράλληλοι Plutarchi, libri tam amabiles verba animos sententiasque virorum praebentes qui maximi momenti in imperio romano exercendo fuerunt. Gaudium iterum legendi, docendi, disputandi de quibus praesumo, non sine pavore….nam aderunt cursu hoc trecenti paene iuvenes, qui nihil – omnino nihil – de mundo antiquo noverunt, nihil dignum studio suo agnoscunt in aetatibus praeteritis, nihil vivum commune intimum sibi ipsis volunt reperire in verbis auctorum meorum. Debemusne initium laboris cuius effectus tam necessarius videtur sine timore capere?

Tuesday, March 2, 2010

Maxime placet sententia Comenii (Ianua trilinguis Cap. L. [499]), "Schola est officina transfundendi eruditionem e libris in homines, ubi necesse habent exerceri juniores …non solum in literatura, sed in omnibus quae perficiunt naturam humanam: nempe ut praediscant recte sapere, recte agere, recte loqui." Imagines multiplicantur hoc in loco: illud ἐργαστήριον παιδείας praesertim, quod ante oculos evocat aedificium plenum hominum laborantium ad cingulum movens, quisquilias electronicas componentium vel armeniaca in pyxes metallicas trudentium vel pisces exossantium. Schola labores industriosissimos exigit. Ecce illa imago eruditionis transfundendae "e libris in homines," tamquam lac ab urceolo funderemus in pocula liberorum prandentium: quae eruditio est et dulcissima ut mel ut nectar et abundantissima, ut mar; cuius potio nos efficit ut omnia facilia reperamus. Quam ob rem mihi tam sordida tam tristis tam inutilis illa perennis altercatio de methodis linguae latinae recte discendae. Si industria, viribus corporis et animi, voluntate solida atque inflexibili potiti fuimus, omnia quae desideramus discere, discemus. Non est modo una recta methodos vel discendi vel docendi, sunt permultae: rem tene, eruditio sequetur.

Thursday, February 18, 2010

Ver orbis primum caput et decus anni

Caelum hodiernum – mediis diebus mensis Februarii – serenissimum tepidissimum erat, quod animum confirmavit recreavitque. Quam mihi difficiles taediique pleni illi menses tres praeteriti – Decembrius, Januarius, Februarius – omnes inter se implicati sollicitudinibus a morbo viri ortis. Sed hodie…gleba resolvitur, croci nivalesque se sursum trudunt….verba Walafridi Strabonis veniunt in mentem, "purior aura diem cum iam reserare serena" incipit…."Zephyrosque herbae floresque secuti tenuia" porrigunt "radicis acumina..." Postmeridie in humo hortuli mei radices siccas fragorum posui, pisa sevi, consilium proaviae sequens quae dixerat nos debere haec sevisse ante natalicia Georgii Washington.

Monday, February 15, 2010

Vinum vetus, lagoena nova….et amabilis

Inter nos qui linguam palaeograecam in regionibus Americae septentrionalis docemus (i.e. non in terra hellenica inter neograece loquentes) variae sunt opiniones et haud scio an nimis confirmatae de modo optimo palaeograece enuntiandi. Nemo Americanus vel Canadiensis mihi notus est qui ratione neograeca utatur, quamquam sic enuntiatur lingua antiqua a magistris graecis graecos instituentibus. Et ego ante multis annis modo "reconstructo" vel neo-erasmiano (etiam cum tonis musicis!) uti constitueram..sed iam sententiam omnino transmutavi. Nunc non nisi modo neograeco utor loquens cum discipulis. Qua re? Quia modus "novus" est modus vividus atque vivax…et re vera non novus sed satis in eo ipso antiquus, nam Graeci linguam suam sic enuntiant per quindecim saecula. Accedit quod enuntiatio neograeca facilis decens apta vera est ….quod non possum attribuere modo illo erasmiano. Me ergo sequimini, carissimi, docentes hunc amoenissimum modum loquendi graece.

Saturday, February 13, 2010

Mocha vivida

In situm interretialem mihi antea ignotum nuper incidi. "Live Mocha" nominatus, situs hic mihi quidem videtur demonstrare optima in concepto [haud scio an "universo" melius sit] illo Web 2.0. Live Mocha nobis adiumenta in linguis discendis offerre proponit, cuius ratio est simillima ei in discis Rosetta Stone nomine repertae. Simulac cursum eligimus (sunt XXXV cursus linguistici inter quos licet eligere), nobis vocabula in ordinatro ostenduntur et enuntiantur ab indigenis; de his vocabulis pericula facimus sententias componentes et legentes. Quod mihi maxime arridet est pensum scribendi: in fine omnis capituli tractatunculum debemus componere, quod mittimus electronice ad eos indigenas qui in situ Live Mocha uno et eodem tempore atque nos linguam discunt; hi emendunt corriguntque pensum meum scribendi atque exhortantur ut permaneam in studiis; ego quoque corrigo emendoque pensa anglice scripta eorum qui in situ anglice discunt. Est paene idem atque Facebook, praeterquam in situ Live Mocha tempore nostro melius utamur….immo possumus abuti, quia etiam dedita nimias horas trado in linguis discendis!

Friday, February 5, 2010

Obama et Dalai Lama

Mense Octobri praeses noster conventum Vasintoniae in regione Columbiensi cum illo piissimo viro Tibetico Tenzin Gyatso abrogavit;tum haud dubitavi quin instigatus a ducibus rabidis Sinarum sic fecisset. Iam alterum conventum cum monacho buddhistico princeps Americanorum mediis diebus mensis Februarii proponit; quod propositum Sinae stridulis vocibus repugnant. Imago animum tangit: Natio illa ingens violenta rabidissima contra senem fragilem viribus divinis quia ex fontibus probitatis effusis plenum saevit.

Thursday, January 28, 2010

torpedo

DiscuDic

Discipuli scholae graecae in opus Platonis "Menon" nomine nunc se incumbunt, ad quod intelligendum vires suos industriose contendunt. Insolita eis videtur illa similitudo torpedinis nigrae, qua utens Meno Socratem describit et quomodo auditores afficiantur interrogatis eius. Ecce indicia de torpedine, quae fortasse adiumento erunt eis:

Πολλὰ μέν ἐστι εἴδη ναρκων, διάφορα τὸ χρῶμα, τὴν μορφὴν, τὸ μέγεθος. Τὸ δὲ γένος διαγιγνώσκεται τῶ ἐν οὐρᾶι κέντρωι. ὑπάρχει γὰρ κέντρον τι ἐν ἄκραι τῆι οὐρπᾶι ὁμοιότατον ἀκάνθηι. ὡς ἐπὶ πόλυ οὐν ληφθεῖσα μόνον ἢ καταπατηθεῖσα ἢ ἄλλως ταραχθεῖσα, ἡ νάρκη τύπτει τῆι οὐρᾶι, ὁ δὲ κεντηθεὶς ναρκᾶι τὴν χεῖρα ἢ τὸ σκέλος, ὅπου ἐκεντήθη.

Ut tu lector/lectrix licet videas, scribo graece cupiens melior fieri in typis hellenicis ordinatri novi utando. Adhuc quales claves accentum circumflexum efficiant nescio….potes me adiuvare? Fonte hellenico "Greek Polytonic" utor.

Wednesday, January 27, 2010

ultimis horis diei

Verba quae significent quam fessa sim convolant in cerebrum iam aliena propositis propriis cogitans et distracta somniis:
fatigata sum, laboribus confecta;
lassa fio, nam robore egeo;
affecta sum fatigatione, ut morbo;
enervata sum, ut Zeus ab Typhoeo musculis privatus;
confecta -- iam iam capta sopore . . . .

Saturday, January 23, 2010

De acroasum serie classicarum

Prima inter sex de rebus classicis acroases exhibita est die Mercurii apud universitatem WWU. Professor Stephanus Garfinkle discipulis nostris disserens fabulam mesopotamicam de Gilgamesh explicavit, quam ut paradeigma regis optimii aperuit. Ille Gilgamesh natus ex patre mortali est et matre divina, non aliter quam Achilles filius Pelei et Thetidos; sic ut ille heros Phthius, Gilgamesh, vir difficilis, crudelis, violentus, discere mores humanos coactus est ... nam ut ille Achilles, is amico bene amato orbatus est. Mirabile mihi videtur quod, sic ut mythi hellenici, mythos asiaticus usurpatus est in cultu civili mesopotamico formando propagandoque.

Monday, January 18, 2010

sapo socraticus

Sapone quodam mirabili sodalis Michiko me nuper donavit. Vel accuratius dicerem saporis massam ipsam non tam mirabilem esse quam huius involucrum, quod rosacei coloris fert inscriptionem hanc:
Socrates (tm)
Aromatics
Lavender
Soap of the Greek Gods
Comprehendere difficile mihi est quomodo nomen illius philosophi (quod hic Socrates ille est manifestim videtur ex imagine faciei viri similis satyro, calvi, naso bulboso, naribus resimis, quae imago in involucro iuxta inscriptionem stat. ususne est ipse Socrates sapone hoc divino? Non credo, nam non nisi oleo lavatum erat illud corpusculum philosophicum. Ego quidem hoc sapone deorum graeorum his in diebus utor in lavando maritum, qui iam domum a nosocomeio regressus me balneatricem suam desiderat.

Saturday, January 9, 2010

Cento

Paucae sunt voluptates maiores quam illa dormiendi simul cum quibusdam amatis mammiferis. Marito meo in grabato apud nosocomeium adhuc iacente (qui die proximo Mercurii domum redibit!), ego ipsa cum tribus animalibus per singulas noctes domi dormio: cum Demetrio, cane amplo et grandi; cum Praefecto Classis, caniculo parvulo et rotundo; et cum Lucida, fele obesa et animo materno dotata, cuius versicolor pellis coloris "calico" similis est stragulo centonti.

Wednesday, January 6, 2010

Dies longiores fiunt paulo post Kalendas Januarias; caelum frigidum nunc frigidius fit dum serenum; nubibus obductum minus frigescit, plus minatur nivem. Mox germinantur croci atque ille flos quem nos "snowdrops" (quod est "gutta nivale") nominamus. Per fenestram nosocomii intuens contemplor montes Canadienses illuminatos nivibus splendentes conglaciatis.

Tuesday, January 5, 2010

Vir meus, captus membris lateris sinistri post ictum apoplexiae, non potest se movere a lecto sine usu sellae quae instructa est rotis. Positus in ea, maritus edit ad mensam in triclinio, capillos pectit ante speculum, lavat faciem lavacro, scribit ad mensam scriptoriam. Sedili perforato instructa, haec sella necessitatibus naturae accommodatur. Quamquam satis difficultatis cernitur ei in hoc processu recuperationis, plus spei nunc iacet in corde meo.

Sunday, January 3, 2010

Nuper meditor de verbo "classic" quo anglice utimur describentes res non paucas: libros, modos musicos, vestimenta, autoraedas, dialectos linguarum. Exempli gratia distinguimus linguam sanscritam classicam ab lingua vedica atque epica, sicut dialectum graecam qua usi sunt scribae linear B ab illa qua Plato Xenophonque. Significatio huius linguistica me eludit: estne lingua quaedam classica ut paradeigma vel exemplum? Estne illa flos quidam inter dialectos varias, qui possit eligi ad effectum singularem efficiendum?

Saturday, January 2, 2010

Septimo decimo die proximi mensis Decembris vir meus apoplexi correptus in nosocomium Sancti Josephi Bellinhamiensis intromissus est. Duos dies sub oculis ministrorum medicorumque iecit qui signa vitalia scrutarentur, tum sex dies in cubiculo minoris tutelae mansit, denique demotus est in "centrum rehabilitationis." Hodie est duodevicesimus dies a quo ei assideo, antea metuens ne secundo ictu afficeretur, nunc animum intendens ad therapistas qui virum docent ambulare...nam pars sinistra corporis eius remissione nervorum non apte fungitur. Manus, lacertus, umerus sinistrae partis inertia tarditateque affecti non moventur nisi magna cum difficultate. Haud scio an capax futurus sit pedibus uti ut antea; quod dolore intolerabili me affligeret nisi cor meum quam maxime custodirem.

Friday, January 1, 2010

Kalendis Januariis salutationes non valde amabiles offero. Etsi non pauci me salvere hodie cordialiter iubeant, tamen sunt multa quae prohibeant ne laeter: morbus, timores stolidorum, violentia, avaritia, stultitia, inedia nunc parevalida florent. Solstitiane hiemalis sic fungitur?