Thursday, April 30, 2009

iterum a Nathane, pridem Kal. Mai.Praeterita hebdomade me dixi dubitare de firmitate propositorum quae Cicero dedisset de immortalitate animi. quippe quae voluerim credere – et quidem credo; tamen Ciceronis sententiae tantum adfirmant, non vero me huc traducunt. Nunc autem plane intellego quomodo auctor hic opus suum efficiat; nam videtur cicero vero novam sententiam non aggredi, sed quasi coniunctionem canoram pulchramque renovans videtur affirmationem veterem serere, id est sententiam ipsam Platonis. Quod argumentum efficitur sicut dia panton in more musicae. In quo dum eius sententias lego, vero mihi videor carmen audire magis quam tracatulum legere . Nam ne se oneret obscuris in explicandis, argumentum Platonicum magis accepit ut uberem hereditatem: “philosophia vero, omnium mater artium, quid est aliud nisi, ut Plato, donum, ut ego, inventum deorum?” Ita humilius rem capere petit, res minus principuas ipse integer omittans —quid? humilis est Cicero? non enim, sed pulchrum et sic sine macula se esse monstrat, ubi animi naturam non accurate describere potest, “nec me pudet” inquit “ut istos fateri nescire quod nesciam.”

Si quod veritatem canat carmen sit et si sit philosophia quod veritatem disserat, ergo Cicero carmen philosophicum fecit, quippe quod per musicam cogitationis canendo penitus se validare potest. Quam pulchritudinem ego adorans, fortasse fines libri huius transgredior:—tamen non mente ratiocinari sed ipso animo meo me oportet. Nam philosophus non sum; hanc disputationem appropinquo ut litteris studens, qui debet sententias auctoris intellegere sicut dona aliquamdiu expetita, quibus utens sagacem ego rationem Ciceronis intellegere incipio ipso tempore in quo intellego verba eius. Sic legens vocabula meditor sicut forsan ipse meditabatur scribens. Sententiae Martini Heidegger memini: "The poetic character of thinking is still veiled over. Where it shows itself, it is for a long time like the utopism of a half-poetic intellect. But poetry that thinks is in truth the topology of Being. This topology tells Being the whereabouts of its actual presence" (Vertit Alfredus Hofstader). Auctore vero philosophico, veritatis architectura est eadem atque litterarum quae veritatem exprimunt; evolvere librum quoddam dialogi idem est atque participare in disputatione ipsa.

No comments:

Post a Comment