Numquam mores quos extuli refero

si de libris novis propositisque sophistarum publice enuntiatis agitur, ab Seneca nostro dissentiri non possum, siquidem novo libro momenti vel proposito quolibet in ephemeridibus perlecto, numquam eandem me sentio. In qua re insunt et commoda et detrimenta: haec, quia concepta recentia seniores ut me sophistica ad certamina provocant; illa, quia seniores ut me sophistica ad certamina provocant. Eheu, quam multum temporis talibus in novis mihi ipsi intelligendis explicandis aestimandis consumitur! sine quo sumptu nihilominus quomodo conjectus cogitamentorum extendatur?

Hodie mane ultimum capitulum voluminis cuiusdam a Frank Donoghue professore apud facultatem litterarum anglicarum universitatis Ohio State compactum perlegi. Inscriptione cuius operis The Last Professors: The Corporate University and the Fate of the Humanities argumentum auctoris clare demonstratur: id est, utrum Studia Humaniora artium liberalium, si non concelebrentur, saltem tolerentur in Academiis Americanis an non, his in diebus pendet non ab voluntate academicorum ipsorum sed hominum qui res universitarias administrare in modis mercantilibus magis quam liberalibus opus esse affirmant. Secundum Doctorem Donoghue, hi nebulones administri cives nostros multum pecuniae pendere in liberis erudiendis hortantur, affirmantes gradu baccalaureato accepto iuvenes felicitatem mundanam, divitias materiales, securitatem fiscalem accepturos esse….quod in hac lacrimarum valle promittere nemini decet! Sunt quidem alia, multa alia magni momenti in hoc volumine, quod perlegere contemplarique operae pretium est.